مدیران خودرو تصمیم گرفته تا نسل دوم تیگو ۷ را با نام کامل فونیکس تیگو ۷ پرو و قیمتی بیشتر روانه بازار نماید، خودرویی که حالا به گیربکسی متفاوت مجهز شده و از قدرت موتور بالاتری را نیز نسبت به تیگو ۷ معمولی ارائه می دهد.
طراحی ظاهری فونیکس تیگو ۷ پرو
در نمای جلوی تیگو ۷ پرو شاهد استفاده مجدد از زبان طراحی جدید چری هستیم که شامل جلوپنجره بزرگ شش ضلعی و چراغ‌های LED با طرح گرافیکی خاص می‌شود. نمای بغل با خط و خطوطی ساده و بدور از اغراق شکل گرفته و در نمای عقب نیز طراحی مشمول نمایی نسبتا هماهنگ با نمای جلو می‌شود. مهمترین تغییر را باید در تغییر استایل کلی بدنه توصیف کرد. به شکلی که تیگو ۷ در نسل اول٬ اساسا به عنوان یک کراس اوور عضلانی و با تمی اسپرت و جوان پسند با ابعادی در حد فاصل توسان و سانتافه معرفی شده بود٬ اما نسل دوم از طراحی اسپرت فاصله گرفته و حالا اندکی شکیل‌‌تر و بزرگتر در ابعاد سانتافه معرفی شده است.
تیگو ۷ پرو برخلاف مدل قبلی تیگو که نزدیک به محصولات هیوندای طراحی شده بود در نسل دوم (نسخه فونیکس تیگو ۷ پرو) به ساختاری لوکس و گران قیمت تغییر شکل داده است و حالا بیشتر نزدیک به محصولات DS7 به نظر می‌رسد.
در نمای عقب اما ماجرا به کلی متفاوت است و با توجه به اضافه شدن یک چراغ عریض (سرتاسری)٬ شاهد زبان طراحی جدیدی برای این خودرو هستیم و جالب اینکه در زمان روشن شدن چراغ های عقب٬ بخش مرکزی (وسط) روشن نمی‌شود و گرافیک کلی چراغ‌ها به بسیار نزدیک به نسل اخیر رنو کولئوس است.
با این حال لازم به تاکید است که طراحی کلی فونیکس تیگو ۷ پرو در مجموع متناسب و کم نقص انجام پذیرفته و شاهد خلق یک خودرو کراس اوور نسبتا لوکس با طراحی مدرن و بدور از کپی برداری هستیم که به سختی با سایر خودروهای اشتباه گرفته می‌شود.
تجربه رانندگی و آزمایش فنی فونیکس تیگو ۷ پرو در پیست آزادی
به محض نشستن پشت فرمان تیگو ۷ پرو خود را در فضایی مدرن و با کیفیت خواهید یافت که ایراد گرفتن از آن سخت به نظر می‌رسد. تقریبا در تمامی کابین و در بخش‌های قابل دید کابین شاهد استفاده از چرم و قطعات با کیفیتی هستیم و بدون دقت به سایر اجزایی که در قسمت‌های زیرین قرار گرفته‌اند. یافتن پلاستیک خشک سخت به نظر می‌رسد.
فرمان برقی عملکرد نرمی دارد و شیفتر دنده نیز در تیگو ۷ به صورت الکترونیکی در آمده و بنابراین فضای خالی جدید در بخش زیرین کنسول میانی ایجاد شده‌است. عملکرد خودرو از نظر شتاب گیری قابل قبول به نظر می رسد و دست یابی به سرعت صد کیلومتر در ساعت در زمانی حدود ۱۱.۲ الی ۱۱.۸ ثانیه امکان پذیر است.
ترمز هم عملکرد خوبی را از خود نشان می‌دهد و رسیدن به سکون کامل از سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت در کمتر از ۴۰ متر (۳۹.۶ متر) ممکن می‌شود. عددی که تیگو ۷ را در زمره بهترین کراس‌اوور‌های صفر کیلومتر موجود در بازار قرار می‌دهد.
مهمترین نکته تفاوت نسبت به نسل قبلی را باید در تعویض گیربکس دوبل کلاچ با گیربکس سی وی تی دانست که عملکردی نسبتا کند دارد و همین مساله نیز بر شتاب خودرو نسبت به مدل قبلی تاثیر منفی به دنبال داشته است.
همچینن به نظر می‌رسد که سیستم فنربندی نیز حالا از تنظیم نرمتری برخودار است و همین عامل سبب حرکت گهواره‌ای زیاد خودرو در گذر از پیچ‌ها می‌شود.
در نهایت باید تیگو ۷ را کراس اووری نسبتا لوکس با رفتاری نرم و خانوادگی قلمداد کرد که تا حد زیادی از کاراکتر نسبتا اسپرت نسل قبلی خود فاصله گرفته‌است و حالا با عنوان خودرویی ۱.۲ میلیارد تومانی٬ رقیب‌های گران‌قیمتی را نیز در مقابل خود می‌بیند.
هرچند لازم به تاکید است که لزوم استفاده از بنزین سوپر برای این خودرو نیز وجود دارد و به نظر می‌رسد که در صورت استفاده از بنزین معمولی٬ با کاهش عملکرد پیشرانه مواجه خواهیم بود.
تفاوت های فنی تیگو ۷ پرو و معمولی
تیگو ۷ در نسخه اولیه به موتوری ۱.۵ لیتری توربو با مهندسی کمپانی AVL اتریش مجهز بود که ۱۴۷ اسب بخار قدرت و ۲۱۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد، اما در نسخه جدید (تیگو ۷ پرو) این قدرت به ۱۵۶ اسب بخار و ۲۳۰ نیوتن متر ارتقا یافته در حالی که پارامترهای فنی موتور تغییر چندانی را نشان نمی دهد و افزایش قدرت را باید ناشی از تغییر در برنامه ریزی ECU خودرو دانست.
همچنین از گیربکس دوبل کلاچ خشک تیگو ۷ باید به عنوان پاشنه آشیل این خودرو یادکرد که سازگاری چندانی با ترافیک سنگین کلانشهرهای ایران نداشت و با پدیده افزایش غیر مجاز محدوده دمای عملیاتی مواجه می شد. در نسخه پرو یا همان نسل دوم تیگو ۷ اما این گیربکس جای خود را به یک گیربکس ۹ سرعته اتوماتیک از نوع CVT داده است که این روزها در شمار زیادی از محصولات مدیران خودرو از ایکس ۲۲ جدید گرفته تا آریزو ۵ پرو ، آریزو ۶ و ایکس ۵۵ پرو و …مورد استفاده قرار می گیرد و ظاهرا سازگاری خوبی با پیشرانه توربو ۱.۵ لیتری و شرایط رانندگی ایرانیان دارد.
تغییرات کابین تیگو ۷ پرو
در داخل کابین تیگو ۷ پرو٬ چند صفحه نمایشگر لمسی جایگزین ادوات و دکمه‌های نصب شده در کنسول میانی نسل قبلی شده‌اند و حالا حتی پنل مربوط به تنظیمات سیستم تهویه مطبوع نیز به شکل لمسی تغییر یافته‌است. گیربکس به مکانیزم تعویض دنده الکترونیکی مجهز شده‌است و بنابراین از دست دنده جدیدی بهتره می‌برد که دیگر با اتصالات مکانیکی به گیربکس متصل نیست و همین عامل نیز باعث شده تا امکان ایجاد یک فضای خالی در بخش زیرین کنسول مرکزی
از حیث امکانات رفاهی نیز هنوز مدیران خودرو فهرست رسمی از تجهیزات و امکانات و آپشن‌های تیگو ۷ پرو را منتشر نکرده است اما براساس اطلاعات فعلی علاوه بر تجهیزات رایجی نظیر دوربین ۳۶۰ درجه و کروز کنترل و شش کیسه هوا٬ سقف پانورامیک٬ ترمز پارک برقی و سیستم‌ها و تجهیزات مربوطه در صندوق برقی٬ شارژر وایرلس و امثال این موارد را می‌توان نام برد.